Nadchodzi okres, w którym mieszkańcy Czech muszą dopełnić ważnej formalności, jaką jest złożenie deklaracji podatkowej za poprzedni rok. Dla każdego, kto jest zobowiązany do płacenia podatków w tym kraju, jest to istotny obowiązek. Chociaż procedura ta może wydawać się skomplikowana, posiadanie wiedzy na temat dostępnych terminów, możliwości uzyskania ulg oraz korzystania z różnych odliczeń może znacząco ułatwić i przyspieszyć złożenie zeznania.
Kiedy złożyć zeznanie podatkowe?
W Republice Czeskiej tak samo jak w Polsce okres obowiązywania roku fiskalnego to czas od początku stycznia do końca grudnia. W przypadku osiągnięcia dochodu wyższego niż 15 tysięcy CZK w czasie tego okresu konieczne jest złożenie rozliczenia podatkowego w czeskim organie podatkowym. Dodatkowo obowiązek sporządzenia deklaracji podatkowej występuje również w sytuacji, gdy podatnik poniesie stratę, nawet jeśli osiągnięty dochód nie przekroczył określonej kwoty minimalnej.
Do czeskiego urzędu skarbowego należy dostarczyć następujące dokumenty:
- dokument POTVRZENI otrzymany od pracodawcy po zakończeniu roku podatkowego, pełniący funkcję analogiczną do polskiego PIT-11,
- formularz EU/EWR wydany przez polski urząd skarbowy, dotyczący osiągniętego dochodu w Polsce,
- fotokopię dowodu tożsamości,
- zaświadczenie o posiadaniu konta bankowego.
W terminie do 31 marca roku następującego po zakończeniu roku podatkowego muszą zostać złożone deklaracje podatkowe, chyba że skorzystano usług doradców podatkowych – wtedy termin przedłuża się do 30 czerwca. Istnieje możliwość rozliczenia podatku za trzy lata wstecz, co wiąże się z potencjalnym zwrotem podatku za ten okres.
Rodzaje zeznań podatkowych w Czechach
- CIT
Istnieje wymóg prawny, aby osoby prawne regulowały swoje zobowiązania podatkowe dotyczące dochodów, zgodnie z przepisami Ustawy nr 586/1992, która kształtuje ramy prawne w tego zagadnienia.
Obywatele czescy, czyli osoby mające zarejestrowane miejsce zamieszkania na terenie Czech, muszą złożyć deklarację podatkową, która obejmuje dochody zarówno uzyskane w Czechach, jak i te pochodzące z innych krajów. Osoby, które nie posiadają statusu rezydenta Czech, lecz prowadzą w tym kraju działalność gospodarczą, są zobowiązane do deklarowania wyłącznie dochodów osiągniętych na terytorium tego kraju.
Standardowa stawka podatkowa została ustalona na poziomie 19%. Dla funduszy inwestycyjnych obowiązuje niższa stawka podatkowa, wynosząca 5%. Fundusze emerytalne oraz instytucje zabezpieczenia emerytalnego są zwolnione z podatku, co oznacza, że ich stawka wynosi 0%.
Istnieje specjalna stawka 15% odnosząca się do wyjątkowej podstawy opodatkowania zgodnie z § 20b, która obejmuje wszystkie dochody pochodzące z różnych rodzajów udziałów w zyskach, udziałów w rozliczeniach, udziałów w bilansie likwidacyjnym lub podobnych transakcjach, które przekraczają określoną granicę.
W przypadku podmiotów, które posiadają udziały w publicznych spółkach handlowych lub są komplementariuszami w spółkach komandytowych, część ich dochodów z tych tytułów również podlega specjalnej stawce podatkowej.
- WHT
Dochody często podlegające opodatkowaniu z zastosowaniem podatku u źródła (WHT) obejmują:
- dywidendy przekazywane za granicę,
- wypłacane za granicą odsetki,
- opłaty licencyjne transferowane poza granice kraju,
- nałożone za granicą odsetki karne oraz kary umowne,
- wynagrodzenia dla zagranicznych członków władz spółek prawa czeskiego.
Obowiązek sprawozdawczy w Czechach jest stosowany w przypadku dochodów przewyższających 100 tys. CZK miesięcznie, co odpowiada kwocie 16 800 złotych polskich. Stosuje się tutaj 15-procentową stawkę podatku u źródła.
- PIT
Osoby, które są rezydentami podatkowymi Czech, muszą spełniać zobowiązania podatkowe wobec czeskiego fiskusa zarówno od dochodów uzyskanych w kraju, jak i tych pochodzących z zagranicy. Z kolei osoby, które nie mają statusu rezydenta, ale prowadzą działalność gospodarczą w Czechach, są zobowiązane do płacenia podatków jedynie od przychodów wygenerowanych na terenie tego państwa. Obowiązek podatkowy dotyczy także osób niebędących rezydentami, ale które przebywają na terytorium Czech przez co najmniej 183 dni w roku kalendarzowym.
Podatek dochodowy od osób fizycznych dotyka różnych rodzajów dochodów, w tym: przychody z pracy etatowej, zyski z pracy niezależnej, wpływy z inwestycji kapitałowych, przychody z najmu i dzierżawy oraz inne rodzaje przychodów.
W Czechach obowiązują dwa progi podatkowe z dwiema różnymi stawkami. Standardowa stawka podatkowa wynosi 15% i jest stosowana do sumy dochodów nieprzekraczających 48-krotność średniego wynagrodzenia. W 2021 roku limit ten wynosił 1 701 168 koron czeskich rocznie, co daje kwotę 141 764 CZK miesięcznie. Wyższa stawka podatkowa w wysokości 23% jest stosowana do dochodów, które przekraczają ten próg i wpadają w wyższy przedział podatkowy.
Ulgi podatkowe w Czechach
W Republice Czeskiej dostępnych jest wiele rodzajów odliczeń podatkowych, które mogą przyczynić się do obniżenia należności do urzędu skarbowego lub zwiększenia sumy zwracanego podatku. Najbardziej popularne z nich to:
- odliczenie dla rodziców - opiekunowie dzieci mogą skorzystać z odliczenia podatkowego, które jest proporcjonalne do liczby i wieku ich dzieci,
- odliczenie edukacyjne - studenci i osoby kształcące się mogą kwalifikować się do odliczenia kosztów edukacji, w tym opłat za naukę, książek i innych materiałów dydaktycznych,
- odliczenie mieszkaniowe - najemcy mogą skorzystać z odliczenia wydatków mieszkaniowych, jak na przykład opłata za najem.
Ponadto istnieją dedykowane odliczenia podatkowe, które służą zmniejszeniu kwoty podatku do zapłacenia, w tym: odliczenia za ubezpieczenie zdrowotne (ubezpieczeni mogą odliczyć część składek na ubezpieczenie zdrowotne) oraz darowizn (osoby, które ofiarowały datki na cele charytatywne, mogą ubiegać się o odliczenie tych sum od swojego podatku).
Przy składaniu deklaracji podatkowej w Czechach wymagane jest przedstawienie szeregu dokumentów, które potwierdzają dochody, zastosowane odliczenia oraz ulgi. Należą do nich: potwierdzenie dochodów wydane przez pracodawcę lub inny podmiot, dokumentacja dotycząca ulg i odliczeń oraz dowód osobisty, paszport lub inne dokumenty identyfikacyjne.
